In de reeks “Uit de hand gelopen hobby” verteld Cindy Bakx in deze editie over haar verzameldrang van collectibles en hoe andere haar verzameldrang blijven voeden. Wat heeft ze inmiddels al in haar vitrinekast staan?
Hoe begon deze hobby?
Toen ik begin 20 was ging ik op kamers wonen in Breda. Ik had nog niet veel uitzet, dus het leek me een goed idee om te gaan sparen. Diverse supermarkten hebben loyaliteitsprogramma’s waarmee je kan sparen voor bestek, glazen, pannen, servies en handdoeken. Omdat ik zelf niet heel veel boodschappen doe lukte het met niet om veel spaarkaarten vol te krijgen. Daarnaast kon ik niet in alle supermarkten tegelijk boodschappen doen. Ik kwam er al snel achter dat lang niet iedereen de zegels spaart. Ik besloot dus de hulp in te schakelen van vrienden bekenden en plaatste een bericht op Facebook. Al snel stroomde de zegeltjes binnen.
Wanneer liep het uit de hand?
Op een gegeven moment had ik mijn uitzet bij elkaar gespaard. Maar uiteraard kun je ook andere dingen sparen. Omdat ik inmiddels zo goed was geworden in zegeltjes verzamelen kreeg ik ook de vraag van kinderen uit mijn omgeving of ik ze kon helpen met het sparen van knuffeltjes, voetbalkaartjes en ander speelgoed. Uiteindelijk werd niet altijd alles opgehaald. Ik heb dus maar besloten om als aandenken een vitrinekast te vullen. Dit vond ik zo leuk dat ik door ben gegaan met sparen.
Hoeveel vitrinekasten heb je staan?
Gelukkig valt dat mee, ik heb er nu 3 staan. Ik spaar nu nog maar voor één product per keer om mijn verzameling aan te vullen. Ik doe wel bij veel verschillende supermarkten boodschappen want ik vind het leuk om zoveel mogelijk collectibles te verzamelen. En als ik iets dubbel heb dan geef ik het weg aan bekenden of via Marktplaats. Maar ze weten me inmiddels wel te vinden.
Dus je zit nog niet verstopt tussen de knuffels uit een spaarprogramma?
Nee dat zeker niet, ik hou het bij deze vitrinekasten.